14 lutego 2017

Zapatrzenie (Ania)

Źródło: Pixabay
Budzi mnie promień słońca igrający wśród liści bzu, jest piękny i radosny, podobnie jak ty. Uśmiechasz się przez sen. Gdyby tak móc towarzyszyć ci w czarodziejskich krainach, wspólnie z tobą szybować wśród chmur i zdobywać kolejne szczyty! Jest jednak świat na zawsze przede mną zamknięty, odgrodzony potężnymi wrotami twojej świadomości. Możesz mi je uchylić, ale nie otworzyć, bez względu na to jak bardzo sama byś chciała…
Boję się spłoszyć motyle twych marzeń, więc tylko patrzę. Leżysz skulona w wymiętej pościeli, niemal całkiem odkryta. Nie lubisz , kiedy więzi cię choćby prześcieradło, a co dopiero piżama. Zawsze musisz być wolna. Poczucie wolności daje ci również nagość. Dla ciebie naturalna, w końcu jesteś rajskim ptakiem.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.